Πολλά μπορούμε να πούμε για αυτά τα δύο πρόσωπα. Από τη μία, η μητέρα του Ιησού, η Μαριάμ, μια κοπέλα εκείνης της εποχής, τόσο πιστή και θεοσεβούμενη, αγνή και ταπεινή. Ο Θεός διάλεξε το αγνό και νεαρό σώμα της, ως σπίτι του Ιησού για 9 μήνες. Τη διάλεξε ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες και αυτό είναι τιμή. Από την άλλη, ο ανθρώπινος πατέρας και προστάτης της γυναίκας του και του Ιησού, που πραγματικά πάντα μένει στην αφάνεια. Αξίζει να τονίσω το πόσο υπάκουος και πιστός ήταν στο Θεό, παίρνοντας για σύζυγο μια ήδη έγκυο γυναίκα και μάλιστα χωρίς αυτή να κουβαλάει το βιολογικά δικό του παιδί. Για εκείνη την εποχή και για κάθε εποχή είναι σκάνδαλο. Αυτός όμως έδειξε υπεράνθρωπη εμπιστοσύνη στο Θεό και αυτό πρέπει να αναγνωριστεί. Ως συμπέρασμα, ο Θεός πραγματοποιεί το θέλημα του όπως θέλει, ακόμα και με ένα χτύπημα των “χεριών” Του. Παρόλ΄αυτά, στην ιστορία της γέννησης, βλέπουμε πόσο γλυκά χρησιμοποιεί τους ανρθώπους στο σχέδιο Του και δίνει τον Ιησού, στους ανθρώπινους γονείς του, Μαρία και Ιωσήφ και κατ’ επέκταση σε όλους εμάς.